هفته نامه همسر

هفته نامه بین المللی همسر شماره 594 هفته نامه همسر...

جشن سده چیست؟ جشن سده ایران جشن سده بزرگ ترین جشن آتش و از جشن­های باستانی ایرانی است که هر سال 10 بهمن ماه به صورت همگانی برگزار می شود. در گذشته، مردم با همکاری یکدیگر هیزم گرد می آوردند و بر بام خانه ها یا بر بلندای کوه آتش روشن می کردند. آتش نماد نور و انرژی است. شهرت جشن سده براساس آتش افروزی است و آتش نماد اصلی آن به شمار می رود. گرچه برخی آن را جشنی مذهبی و آتش را نماد نوری از جانب خداوند می دانند، طبق بیشتر اسناد تاریخی جشن سده جنبه مذهبی نداشته و از آن بیشتر به عنوان جشنی ملی نام برده شده است که نمایانگر همکاری و همیاری جمعی مردم است. در گذشته، در ایران باستان، مردم از چندین روز پیش از جشن، هیزم گرد می آوردند و در یک جا می انباشتند. نزدیک غروب آفتاب، موبدان سپیدپوش زرتشتی که در یک دست مشعل هایی را نگه داشته بودند و دست دیگر را به دست موبد دیگر داده بودند، به همراه چند تن از جوانان که آن ها هم سپید پوشیده بودند، درحال زمزمه اوستا، دور خرمنی بزرگ از هیزم در حضور پادشاه می چرخیدند و نیایش آتش می خواندند. پس از سه دور چرخش به دور هیزم، موبد بزرگ با آتشدان و سایرین با همان مشعل هایی که در دست داشتند هیزم ها را آتش می زدند و خوانی می گستراندند. نوازندگان از ابتدا تا پایان جشن موسیقی می نواختند. مردم شهر در اطراف آتش گرد می آمدند و پس از آن که آتش فروکش می کرد، مردم و اسب سواران از روی آتش می پریدند و شادی می کردند. بیشتر بخوانید: جشن شهریورگان در باب علت پیدایش این جشن روایات فراوان است. طبق باور برخی، در گذشته نیاکان ما سال را به دو بخش تقسیم می کردند: تابستان که از آغاز فروردین تا پایان ماه مهر به طول می انجامید و زمستان که از ابتدای آبان ماه آغاز می شد و در آخر اسفند پا هفته نامه همسر...

بنام خدای بخشنده مهربانروز مردچشمهای آدم همیشه به آدم راست نمیگه!ما میبینیم آدما شاد هستند می نداند و راه میرند ،خرید میکنند و خلاصه دارند زندگی میکنند !اما واقعیت همیشه آن چیزی نیست که ما میبینم !آدما یاد میگیرند که با نشان دادن لبخند بر روی لب هایشان دردهایشان را پنهان کنند و ای کاش امکان آن بود که میشد درون انسانها را دید ، آدم ها تا نشینند و آرام نگیرند و نخواهند از آنچه در دل پنهان کردند چیزی بگویند هیچ کس متوجه نمیشود ،حتی نزدیکترین ها به هم نمی فهمند در دل عزیزشان چه میگذرد ،در این میان بیشتر مرد ها این گونه هستند و فقط سکوت میکنند.وقتی همسرشان می گوید برنج و روغن هم تمام شده ،فرزندشان می گوید بابا من باید تا پانزدهم دیک نیم به حساب دانشگاه بریزو دها موارد این گونه فقط یک مرد است که لبخند میزند و میگوید چشم و راهی میشود!این که یک روز را برای زن و یک روز را برای مرد مشخص کنیم بسیار شایسته است اما شایسته تر از آن این است که همواره هوای دل یکدیگر را داشته باشیم و بدانیم که ضربان سلامتی هر کدام از ما در گرو رضایت قلبی آن دیگری است این همه میسر نمیشود مگر با درک متقابل و احترام به حریم و حرمت یک دیگر ،پدر ستون استواری است که دیگران بدان تکیه میزنند پس عقل حکم میکند حرمت این تکیه گاه را نگاه داشت بی احترامی و بی ادبی دل شکستن به همراه می آورد و خدای ناخواسته دلی که شکسته شد همه ی افراد خانواده لطمه خواهند خورد !امیدوارم در این روزگار سخت و کمبود محبت قدر یکدیگر را با بیانی شیرین بدانیم و قدردان وجود یکدیگر باشیم .یا حقجعفر صابری موضوعات مرتبط: سر مقاله ها هفته نامه همسر...